Het team van de ‘jongens under 18’ van Flevo Musketiers sloot een inspirerend seizoen af met de deelname aan een toernooi in het Italiaanse Montecatini Terme, een plaats exact tussen Florence en Pisa.
De spelers van trainer/coach Mark de Vries eindigden het seizoen op het randje van de top 20 van Nederland. Tijdens het seizoen zijn de spelers steeds meer naar elkaar toegegroeid. Niet alleen als basketballer, maar ook als mens. Dit leidde tot een aantal mooie overwinningen tegen hoger geplaatste teams. Ook slaagde het team er in om een aantal keren uit geslagen positie terug te komen en ternauwernood de wedstrijdpunten in de zak te stoppen.
De afgelopen jaren speelden een aantal jeugdselecties van Flevo Musketiers in een internationaal toernooi in Berlijn. Aangezien een aantal U18 spelers al 3 keer naar Berlijn waren geweest spraken zij de wens uit om eens aan een ander toernooi deel te nemen. Zuid Europa leek ze daarbij een geweldig idee. De keuze viel uiteindelijk op een toernooi dat tijdens het paasweekend in het Italiaanse Montecatini Terme word georganiseerd. Het team kwam uiteindelijk met de beker voor de 2e plaats terug naar Nederland.
Voor de 9 spelers, de coach en de ouder/supersupporter Sjoerd Noordhof was het toernooi een geweldige ervaring. Zo werd er op donderdag een oefenwedstrijd gespeeld tegen de plaatselijke U20-selectie, dat zich voorbereidde voor het Italiaans Kampioenschap. Deze werd gespeeld In een oude arena waarin ruim 5000 toeschouwers passen en een geweldige houten vloer ligt. In een ongelijke strijd werd het 109-16. Daarnaast verloor de Lelystadse ploeg hun langste speler Axel Noordhof, die vanwege een knieblessure naar het ziekenhuis in Pistoia moest worden afgevoerd. De 8 overgebleven spelers werden daardoor nog kanslozer, maar genoten met volle teugen van het niveau van hun tegenstander en de ambiance van de basketbalarena.
De warrige organisatie van het toernooi bleek uit het feit dat na die oefenwedstrijd al duidelijk werd dat Flevo Musketiers zich al had geplaatst voor de halve finale voordat het toernooi echt was begonnen. De verbazing maakte al snel plaats voor het besef dat het team niet kwam om het toernooi te winnen, maar om veel verschillende ervaringen op te doen. De Italiaanse tegenstanders en de chaotische organisatie boden een unieke basketbalervaring. Na een met 75-29 gewonnen 2e wedstrijd tegen Valpotelli uit de regio Milaan werd in de eer alvast gered. De 5 volledige wedstrijden in 4 dagen, samen met de culturele uitstapjes waren geen garantie voor een prestatie op de toppen van het eigen kunnen.
De vermoeidheid van de Italiëreis zorgde wel voor een mentale vorming. De nog overgebleven 8 spelers moesten voortdurend op hun tenen lopen en ook de korte nachten op camping Belsito brachten schade toe aan de conditie. Het soms ongekend fysieke spel van de Italiaanse ploegen zorgde voor veel blauwe plekken en pijntjes en de finale tegen Monterotondo uit de regio Rome was daardoor echt te veel van het goede. Na een kansloze nederlaag was er echter een staande ovatie van de 50 man die met de winnaars waren meegereisd. Een mooi leermoment over respect voor
menig basketballer: hard in de wedstrijd en vriendschap na afloop.
Ook de bezoeken aan cultuurrijke steden als Florence en Lucca zorgden voor onvergetelijke indrukken. De spelers zagen enorm veel monumentale gebouwen en toeristische hoogstandjes. En op de laatste dag voor vertrek vanaf het vliegveld van Pisa werd de alom bekende toren nog even bekeken. Op de dinsdagavond na Pasen arriveerde het team met enorme beker bij de eigen Rietlanden. De daar trainende clubgenoten van de U14 en U16 ontvingen de afgepeigerde spelers met open armen en de eerste ervaringen in Zuid Europa werden gedeeld.
Voor de spelers was het een enorme ervaring waarover ze lang met plezier zullen terug denken. Niet alleen vanwege het basketbal, maar ook vanwege de versterkte teambinding en de culturele indrukken van een ander soort cultuur.
mei 3 2014
Italiaans toernooi waardevolle seizoensafsluiting
De spelers van trainer/coach Mark de Vries eindigden het seizoen op het randje van de top 20 van Nederland. Tijdens het seizoen zijn de spelers steeds meer naar elkaar toegegroeid. Niet alleen als basketballer, maar ook als mens. Dit leidde tot een aantal mooie overwinningen tegen hoger geplaatste teams. Ook slaagde het team er in om een aantal keren uit geslagen positie terug te komen en ternauwernood de wedstrijdpunten in de zak te stoppen.
De afgelopen jaren speelden een aantal jeugdselecties van Flevo Musketiers in een internationaal toernooi in Berlijn. Aangezien een aantal U18 spelers al 3 keer naar Berlijn waren geweest spraken zij de wens uit om eens aan een ander toernooi deel te nemen. Zuid Europa leek ze daarbij een geweldig idee. De keuze viel uiteindelijk op een toernooi dat tijdens het paasweekend in het Italiaanse Montecatini Terme word georganiseerd. Het team kwam uiteindelijk met de beker voor de 2e plaats terug naar Nederland.
Voor de 9 spelers, de coach en de ouder/supersupporter Sjoerd Noordhof was het toernooi een geweldige ervaring. Zo werd er op donderdag een oefenwedstrijd gespeeld tegen de plaatselijke U20-selectie, dat zich voorbereidde voor het Italiaans Kampioenschap. Deze werd gespeeld In een oude arena waarin ruim 5000 toeschouwers passen en een geweldige houten vloer ligt. In een ongelijke strijd werd het 109-16. Daarnaast verloor de Lelystadse ploeg hun langste speler Axel Noordhof, die vanwege een knieblessure naar het ziekenhuis in Pistoia moest worden afgevoerd. De 8 overgebleven spelers werden daardoor nog kanslozer, maar genoten met volle teugen van het niveau van hun tegenstander en de ambiance van de basketbalarena.
De warrige organisatie van het toernooi bleek uit het feit dat na die oefenwedstrijd al duidelijk werd dat Flevo Musketiers zich al had geplaatst voor de halve finale voordat het toernooi echt was begonnen. De verbazing maakte al snel plaats voor het besef dat het team niet kwam om het toernooi te winnen, maar om veel verschillende ervaringen op te doen. De Italiaanse tegenstanders en de chaotische organisatie boden een unieke basketbalervaring. Na een met 75-29 gewonnen 2e wedstrijd tegen Valpotelli uit de regio Milaan werd in de eer alvast gered. De 5 volledige wedstrijden in 4 dagen, samen met de culturele uitstapjes waren geen garantie voor een prestatie op de toppen van het eigen kunnen.
De vermoeidheid van de Italiëreis zorgde wel voor een mentale vorming. De nog overgebleven 8 spelers moesten voortdurend op hun tenen lopen en ook de korte nachten op camping Belsito brachten schade toe aan de conditie. Het soms ongekend fysieke spel van de Italiaanse ploegen zorgde voor veel blauwe plekken en pijntjes en de finale tegen Monterotondo uit de regio Rome was daardoor echt te veel van het goede. Na een kansloze nederlaag was er echter een staande ovatie van de 50 man die met de winnaars waren meegereisd. Een mooi leermoment over respect voor
menig basketballer: hard in de wedstrijd en vriendschap na afloop.
Ook de bezoeken aan cultuurrijke steden als Florence en Lucca zorgden voor onvergetelijke indrukken. De spelers zagen enorm veel monumentale gebouwen en toeristische hoogstandjes. En op de laatste dag voor vertrek vanaf het vliegveld van Pisa werd de alom bekende toren nog even bekeken. Op de dinsdagavond na Pasen arriveerde het team met enorme beker bij de eigen Rietlanden. De daar trainende clubgenoten van de U14 en U16 ontvingen de afgepeigerde spelers met open armen en de eerste ervaringen in Zuid Europa werden gedeeld.
Voor de spelers was het een enorme ervaring waarover ze lang met plezier zullen terug denken. Niet alleen vanwege het basketbal, maar ook vanwege de versterkte teambinding en de culturele indrukken van een ander soort cultuur.
By Edwin • carrousel, JU18, Nieuws