Flevomusketeer

De U16-1 heeft een taaie start van het seizoen achter de rug. Maar nu de eerste competitiehelft is afgerond is er voldoende reden om met vertrouwen naar de laatste 10 wedstrijden van het seizoen. Het bereiken van de 7e plek in de poule met 8 teams lijkt het hoogst haalbaar, maar toch lijken er kansen om de nummers 5 en 6 een paar punten af te snoepen.

Onder leiding van coaches Jan Slagter en Mark de Vries startte een groep van 14 spelers aan de eerste trainingen. Daarvan waren er 8 zeker van een plaatsje en mochten daarnaast enkele spelers van de U16-2 en U14-1 meetrainen, zodat er in de volle breedte kan worden opgeleid. Uiteindelijk gingen we met 10 spelers de competitieteam.

De U16-1 van vorig jaar was door verschillende redenen nogal uitgehold. Een aantal spelers schoven door naar U18.  Zoals Ricardo die nu bij de U18 speelt van de Basketball Academie in Weert. Guido vertrok naar Almere Pioneers en speelt daar nu tweede divisie bij de U18. Luuk verhuisde naar Almere en sloot zich aan bij de U16 van Almere  Pioneers.

Van het team van vorig jaar bleven dus Thijs, Vincent, Yael en Bas over. Melle schoof door van het 2e naar het 1e team. En van de U14-1 kwamen Xander, Levi, Luca en Cyara.
Ard Vonkeman van Snipers sloot zich aan het eind van vorig seizoen al aan en speelt in zowel de U16 van zijn eigen club als van Flevo Musketiers. Hij is qua leeftijd nog U14, maar kan het niveau uitstekend aan.

De eerste kennismaking tijdens de 2 Voorbereidingstoernooien in september was keihard. Met overwegend eredivisieteams als tegenstander moesten de spelers voortdurend op hun tenen lopen. De spelers pakten het echter goed op en merkten dat je altijd harder kunt werken dan je tegenstander, ook al kom je op andere vlakken behoorlijk tekort. De eerste wedstrijd maakten we 2 punten en de laatste wedstrijd stopte de teller pas op 21. Dat was een mooie vooruitgang.

De competitiestart was pittig. Een forse 107-43 nederlaag in Groningen werd gelukkig snel vergeten dankzij de overwinning tegen Woodpeckers met 53-48. Daarna volgende alleen maar nederlagen. In het begin met 60 verschil, maar langzaam maar zeker werden de nederlagen kleiner.
In wedstrijd 9 roken we aan een overwinning. Waar we eerder met 72-52 van Apollo 2 verloren, stonden we met rust 1 puntje voor en verloren we onnodig met 7 punten. Vooral de 23 gemiste vrije worpen deden ons de nek om.
Wedstrijd 11 tegen Amstelveen had een moeizame start (20-59), maar de tweede helft gaf blijk van veel veerkracht. Het team herstelde zich en trok de tweede helft nog bijna naar zich toe (55-89).

In de kerstvakantie hebben we 2 keer getraind. Met ondersteuning van de ouders hebben we vooral veel aan onze schottechniek gewerkt. We konden vrijwel met 1 ouder/coach op 1 speler aan de slag. Daar blijkt maar weer uit dat ons team niet alleen uit spelers en coaches bestaat, maar dat de ouders ook onderdeel zijn. We hebben eigenlijk altijd ruim te veel auto’s bij de uitwedstrijden en de ouders tonen zich erg betrokken bij elkaar en het team. Dat is voor coaches erg prettig om mee te werken.

Zondag 20 januari starten we met een uitwedstrijd tegen Woodpeckers. Het zou mooi zijn als we dit team voor de tweede keer kunnen verslaan en ons daardoor vaster op de 7e plek kunnen zetten. Als we dan nog een wedstrijdje stelen tegen de ploegen boven ons, kunnen we met opgeheven hoofd ons seizoen afronden. Dan hebben we onze ontwikkeldoelstelling ook weer gehaald: de 2e helft van de competitie beter zijn dan de 1e. Want daar doen we het voor: spelers sneller beter maken dan bij andere clubs.

Mark de Vries